Zawieszam!

Tak, oficjalnie zawieszam bloga. Na czas nieokreślony, a może na zawsze. Ta historia w ogóle mnie nie bawi. Nie mam weny ani motywacji do pisania dalszych rozdziałów. Przykro mi, może ktoś śledził tę historię i chciałby dowiedzieć się, co będzie dalej, ale nie sądzę by tych osób było tak znowu wiele. Zdaję sobie sprawę z moich błędów ortograficznych, interpunkcyjnych, językowych itp. Z tego, że ta opowieść jest przewidywalna, jednowątkowa oraz tak komercyjna, że właściwie gdybym zamieniła Alice na Dana, to mogłabym robić za twórcę piątej serii (Przy ich cudownej inwencji twórczej i ich oryginalności). Jeśli jednak znajdą się wśród was osoby, które chcą mnie teraz zabić, a co najmniej opieprzyć to... 

Życzę wam wszystkiego najlepszego z okazji Prima Aprilis! Nowy rozdział w piąteczek, a do tego czasu można mnie mordować w komentarzach^^

Shun: Ale wymyśliłaś żart!
Oj cicho, znasz mnie. Na więcej mnie nie stać.
S:To prawda. Ale serio myślisz, że ktoś się przejmie tym, że „zawieszasz" bloga?
Może i nie, ale grunt, że wy się przejęliście (look na całą ekipę, bakugan) i jak nie będziecie grzeczni to rzeczywiście zawieszę!